Antyfony adwentowe - 19 XII

"O, Korzeniu Jessego, który się wznosisz jako znak dla narodów, przed Tobą zamilkną królowie a ludy modlić się będą do Ciebie; przyjdź nas wyzwolić i już dłużej nie zwlekaj!"

"Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni, i spocznie na niej Duch Pański" (Iz 11, 1). Bóg powiedział do proroka Samuela: "Idź, posyłam cie do Jessego Betlejemity, gdyż pomiędzy jego synami upatrzyłem sobie króla" (1 Sm 16, 1). Samuel poszedł do Betlejem i namaścił na króla Izraela najmłodszego syna Jessego. Miał na imię Dawid. Tak rozpoczęła się historia rodu, z którego miał wyjść Zbawiciel. Wyrósł On jak gałązka ze starodawnego pnia drzewa genealogicznego królewskiego domu Dawida. W Ewangelii często nazywają Jezusa "Synem Dawida". A Biblia kończy się wołaniem "Przyjdź!" skierowanym do Tego, który mówi o sobie: "Jam jest Odrośl i Potomstwo Dawida. (...) Zaiste, przyjdę niebawem" (Ap 22, 16. 20). Przyjdź, Panie Jezu!

Wersja poetycka:

Korzeniu Jesse! Tyś chorągwią ludów,
zamilkną króle na widok Twych cudów.
Przybądź i pospiesz, użal się złej doli,
wybaw z niewoli!